Ο Πολιτισμός των Σχέσεων στη σύγχρονη εποχή

    Όπως έχετε καταλάβει και από τα προηγούμενα άρθρα ξεκινώ να γράφω όταν έχω λάβει κάποιο ερέθισμα. 

Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον Πολιτισμό των Σχέσεων. 

  Ζούμε σε μια εποχή που όλα έχουν πια ένα όνομα. Συμπεριφορές, κινήσεις, ρεύματα, διαφορές, ομοιότητες, σκέψεις, λέξεις, σχέσεις όλα ....κατά το άσμα του γνωστού βάρδου! Αν ξεκινήσουμε με το αξίωμα πως Πολιτισμός είναι αυτά τα στοιχεία που δημιουργούν τη ζωή γύρω μας άρα όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν εν δυνάμει να αποτελέσουν χαρακτηριστικά του. 

    Σήμερα το πρωί κάνοντας μια κουβέντα με ένα πολύ νέο άτομο συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά πως ο καθένας από εμάς έχει την ψευδαίσθηση πως έχει ανακαλύψει τον τροχό στα νιάτα του και νομίζει πως ότι συμβαίνει γύρω του, συμβαίνει για πρώτη φορά. Οι δυσκολίες ήταν πάντα δυσκολίες, η συνεννοήση, η κατανόηση, η συνύπαρξη, η σύμπνοια ήταν πάντα μια δυσεπίλυτη εξίσωση. Οι σχέσεις δεν άλλαξαν, απλά οι άνθρωποι άρχισαν να ακούν περισσότερο τους εαυτούς τους από ότι τους γύρω τους και ίσως να μη δέχονται μύγα στο σπαθί τους. Σήμερα ίσως περισσότερο παρά ποτέ αρχίσαμε να μην έχουμε ενοχές, τύψεις. Αποφεύγουμε να αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη για τα πράγματα.

 Στη συνέχεια της μέρας έπεσα επάνω σε ένα άρθρο που αναφερόταν σε μια νέα μορφή σχέση τη λεγόμενη LAT. Ίσως κάποιοι πιο ενημερωμένοι από εμένα γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύει,εγώ σήμερα το έμαθα. Δε σας κρύβω όμως πως γέλασα λίγο και σκέφτηκα σιγά τα ωα που λέει και η ιατρική ορολογία. Για τους μη μυημένους η LAT είναι η σχέση που δυο άνθρωποι ζουν σε ξεχωριστά σπίτια σεβόμενοι ο ένας το χώρο, το χρόνο, τη διάθεση του άλλου και ας είναι παντρεμένοι, σύντροφοι κατά αποκλειστικότητα με οικογένειες, υποχρεώσεις κ.λ.π. Και μάλιστα το άρθρο ανέφερε πως περισσότερο το προτιμούν πια οι γυναίκες. Αρχικά ξεκινά από την κρεββατοκάμαρα λόγω της ποιότητας του ύπνου και καταλήγει σε ολοκληρωτική απόσταση. Όχι ψυχική, ούτε ουσιαστική ενδεχομένως απλά οι άνθρωποι προτιμούν να μη συγκατοικούν. Έτσι αυτό που πετυχαίνουν είναι πιο ελεύθεροι, πιο δημιουργικοί, να μη μένουν στα στεγανά που επιτάσσει η κοινωνία δηλαδή οι άλλοι άνθρωποι. Μόνο που στο άρθρο δεν ανέφερε πως αυτό είναι κάτι που συμβαίνει αιώνες τώρα. Υπήρξαν ζευγάρια που λόγω ιδιοσυγκρασίας έζησαν όπως το επιθυμούσαν, υπήρξαν άνθρωποι που επέλεξαν άλλες επιταγές από αυτές που επίτασσαν άλλοι άνθρωποι, υπήρξαν ιστορίες που συνέβησαν πίσω από κλειστές πόρτες και τέλος υπήρξαν ιστορίες που γίνανε παράδειγμα για το σήμερα για να μπορούμε να λέμε πως υπάρχει πια μια νέα τάση στα πράγματα.

Και εδώ αρχίζει η σύνδεση μέσα στο κεφάλι μου με τον Πολιτισμό. Ο πολιτισμός όπως ήδη έχουμε αναφέρει ξεκινά από τους ανθρώπους. Παρθενογένεση δεν υπάρχει πουθενά. Η Τεχνολογία εκεί που διευκολύνει, εκεί κάνει τους ανθρώπους περισσότερο πειθήνους, μαλθακούς και ίσως λίγο περισσότερο τεμπέληδες. Θύματα της μόδας και του ρεύματος της κάθε εποχής. Με τη βοήθεια της σιγά σιγά δε θα σκεφτόμαστε, δε θα έχουμε κριτική σκέψη και θα χάσουμε την ικανότητα του εγκεφάλου να πλάθει ιστορίες, να έχει απόψεις, να έχει ιδέες, να ζούμε όπως επιθυμούμε χωρίς στεγανά που πάλι μας τα υποδεικνύει κάποιος άλλος. Θα ζούμε μέσα στην εντύπωση μιας ψεύτικης πρωτοπορίας. Εις υγείαν!