Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Φέτος η Θεσσαλονίκη
γιορτάζει τα 60 χρόνια του θεσμού των Δημητρίων και τα 25 χρόνια του Μεγάρου
Μουσικής.
Το κοινό με μεγάλη δίψα
και λαχτάρα περιμένει όλα αυτά που έχουν ετοιμαστεί για εκείνο. Δυστυχώς η
Θεσσαλονίκη δεν έχει πάντα τη χαρά να γεύεται γεγονότα υψηλής αισθητικής.
Παρόλα αυτά οι προσπάθειες που γίνονται είναι πάντα φιλότιμες και άξιες.
Σήμερα το κείμενο δε θα
αφορά αυτά που θα έρθουν αλλά αυτό που ζήσαμε εχθές βράδυ στο κατάμεστο Μέγαρο
Μουσικής στη συναυλία του Θεόδωρου Κουρεντζή μαζί με την ορχήστρα musicAeterna και
τη χορωδία musicAeterna
για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στο έργο του Γκέοργκ
Φρίντριχ Χέντελ (1685-1789). Φέτος γιορτάζονται 340 χρόνια από τη γέννησή του.
Η δομή της συναυλίας ήταν
στα πρότυπα της εποχής του 18ου. Μια συρραφή έργων μπαρόκ με παραδοσιακά όργανα
και άριες από τις όπερες που έγραψε. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Χέντελ γνώρισε
αναγνώριση και αποδοχή στην Αγγλική Αυλή του Γεωργίου του Β΄ και της Βασίλισσας
Άννας ( μπορείτε να θυμηθείτε την ταινία Ευνοούμενη του Γιώργου
Λάνθιμου).
Σύμφωνα με το πρόγραμμα
της συναυλίας η συγκεκριμένη ορχήστρα και φαντάζομαι πως είναι η καθοδήγηση και
η επιταγή του μαέστρου της, προσεγγίζει τα έργα πάνω στην ιστορική τεκμηρίωση
και αποζητά πάντα τον αυθεντικό ήχο. Στο κέντρο αυτής της πολλή μεγάλης
ορχήστρας είναι η φωνή. Οι καλλιτέχνες που ερμήνευσαν είτε ως μέρος της
ορχήστρας είτε ως μέρος της χορωδίας είτε ως σόλο τραγουδιστές αποτέλεσαν ένα
καλοκουρδισμένο σύνολο κάτω από την άψογη καθοδήγηση του μαέστρου Κουρεντζή
προσφέροντας μας μια βραδιά ανάτασης.
Μπορεί ο Χέντελ να έζησε
340 χρόνια πριν αλλά παρόλα αυτά έχει μια διαχρονικότητα στο έργο του που αν
κάποιος σύγχρονος αποφάσιζε να κάνει μια διασκευή ροκ ή τζαζ, άσχετα αν θα
δυσαρεστούσε τους λάτρεις της κλασικής μουσικής ,θα έκανε τον ήχο του Χέντελ απόλυτα προσιτό σε αυτιά που δεν έχουν ούτε τα
ακούσματα ούτε την ανάλογη εμπειρία.
Βέβαια υπάρχουν και
εκείνοι που επειδή δεν αγαπούν την όπερα
δεν ενστερνίζονται την παραπάνω άποψη και ίσως δεν ευχαριστήθηκαν τόσο εχθές.
Αλλά αυτό είναι κάτι που άπτεται στο προσωπικό αισθητήριο και γούστο και δεν
μπορεί να μειώσει στο ελάχιστο πως η χθεσινή συναυλία ήταν υψηλοτάτου επιπέδου
και φεύγοντας γίναμε έστω και πρόσκαιρα λίγο καλύτεροι.
Μιχαέλα Μ.Τσαμουρτζή
Πολιτισμολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου